ویکی پدیا : لیمو عمانی یا لیمو امانی، لیمو ترش شیسه یا تغن (به لاتین: Citrus aurantifulia) میوهٔ خشک‌شده ایست که به‌عنوان چاشنی در غذاهای خاورمیانه‌ای خصوصاً ایرانی استفاده می‌شود. لیمو عمانی تازه رنگ خردلی داشته و بسیار ترش است، به‌طوری‌که تازه‌اش را معمولاً نمی‌توان به‌تنهایی مصرف کرد، بنابراین آن را در آفتاب خشک می‌کنند تا داخل آن به رنگ سیاه درآید. رنگ پوستهٔ خارجی آن از زرد قهوه‌ای تا سیاه بوده و آنرا به‌صورت چاشنی در غذا مورد استفاده قرار می‌دهند. لیمو عمانی به‌صورت گرد کوبیده‌شده یا درسته عرضه می‌شود. لیمو عمانی معمولاً در طبخ خورش های ایرانی چون قرمه سبزی و قیمه استفاده می‌شود. آنها را پیش از ریختن در غدا سوراخ کرده، شکسته یا خرد می‌کنند. در کشورهای دیگر گاهی نیز آنها را به‌صورت گرد کوبیده به خوراکهای برنجی می‌افزایند. مثلاً در خوراک خلیجی پر ادویه‌ای با نام بهارات یا کبسا. از این محصول در کشورهای عرب همسایه همچون عراق، کویت و بحرین نیز استفاده می‌شود.گفته می‌شود برای پرهیز از تلخ شدن غذا بهتراست پیش از افزودن آن به غذا تخم‌های آنرا درآورد. در ضمن وقتی درسته در غذا انداخته می‌شود محل تجمع روغن شده و خوردن آن هر چند که خود کالری ندارد، توصیه نمی‌شود. لیمو عمانی همچون دیگر مرکبات طعم ترش دارد ولی فاقد ته‌مزه شیرین در لیموهای تازه است. همچنین به‌دلیل عمل تخمیر انجام شده کمی تلخی در مزه آن احساس می‌شود. روش آماده سازی آن به این صورت است که لیموی شسته شده را کاملاً خشک کرده درون سینی قرار داده و در مقابل نور خورشید می‌گذارند. ۲ الی ۳ ساعت اول مرتب زیر و رو می‌کنند تا تمام لیمو خشک شود و سپس به مدت ۳ الی ۴ روز زیر تابش نور خورشید قرار می‌دهند تا کاملاٌ خشک شود. در طب سنتی برای لیمو عمانی آثار دارویی مقوی معده، ضد نفخ، اشتهاآور، ضدعفونی کننده، مسکّن سردرد و رفع کنندهٔ علایم سرفه و سرماخوردگی قایل بوده‌اند. این ماده غذایی ویتامین ث بالایی داشته و برخی منابع آنرا به عنوان یک کاهنده فشار خون (به‌صورت دم‌کرده) و حتی چربی خون توصیه می‌کنند.