ویکی پدیا : در فرهنگ های سراسر جهان، پی‌غذا یا دسر که معمولا در پایان یک وعده ی غذایی مصرف می شود به طور معمول جزو مواد غذایی شیرین می باشد. واژهٔ دسر از واژه فرانسوی کهن " desservir " به معنی جمع کردن روی میز گرفته شده‌است. دسر های مشترک غربی عبارت ان از : " کیک، کلوچه، میوه، ژله، بستنی، فالوده، پودینگ، ماست، بیسکویت، شیرینی، پای ها و آبنبات ها " تنوع دسر ها را می توان در سراسر جهان یافت. از جمله روسیه که در هنگام صبحانه از دسر های بسیار متنوعی استفاده می کنند. در برخی کشور ها برای مصرف کردن دسر از قاشق مخصوصی استفاده می کنند که اندازه ی آن بین اندازه ی یک قاشق چای خوری و یک قاشق معمولی است. اولین دسر ها آبنبات هایی بودند که از خرما ی خشک و موم کندو ی زنبور عسل ساخته شده بودند. قرون وسطی، زمانی که شکر برای اولین بار به صورت کلی تولید شد، مردم از طعم شیرینی ها لذت می بردند و شیرینی چیز جدیدی به حساب می آمد. اما چون شکر بسیار گران بود فقط افراد ثروتمند از شیرینی ها و دسر ها بهره مند بودند. ریشه ی اولین دسر ها ی محبوب، مانند بستنی های منجمد شده، به قرون وسطی بر می گردد زمانی که خانواده ی سلطنتی درخواست یخ تازه ی طعم دار شده با عسل یا شربت میوه را کردند. کلمه ی " دسر " بیشتر در کشور هایی مانند آمریکا، کانادا، استرالیا، نیوزلند و ایرلند استفاده می شود. در حالی کلمه ی " پودینگ " بیشتر در کشور هایی مانند انگلستان و کشور های مشترک المنافع با انگلستان استفاده می شود. کشور هایی مانند " هند " . کلمه ی " پودینگ " بیشتر در خانواده های سطح بالا و یا متوسط استفاده می شود. کسانی که می خواهند از وزن خود بکاهند بهتر است بعضی دسر ها را وارد برنامه ی غذایی خود کنند. بعضی دسر ها مانند ماست به دلیل کالری کم و انواع پروتیین بسیار مفید هستند و مصرف آن ها می تواند باعث کاهش وزن شود.

 

کندو: دسرهای دنت در مهمانی ها ، تولدها و دورهمی ها خیلی می چسبه ...