انرژی 57 کالری 

چربی 0.1 گرم

کلسترول ۰ میلی گرم

سدیم 4 میلی گرم

پتاسیم 197 میلی گرم

کربوهیدرات 15 گرم

پروتئین 0.4 گرم

کلسیم 1 درصد

ویتامین آ  0 درصد

ویتامین سی 25 درصد

ویتامین ب-۶   0 درصد

ویتامین ب-۱۲   0 درصد

آهن 3 درصد 

منیزیم 2 درصد

 نکات بیشتر در مورد این محصول : 

ویکی پدیا : میوهٔ بـِه [ ب ِه ْ ] یا بهی (نام علمی: Cydonia oblonga) دارای گوشت خشک و کرکی است که طعمی ترش و تقریباً گس دارد. با این حال وقتی به پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش دارد. برای کمپوت مناسب است و بصورت مربا و مارمالاد نیز کاربردی عالی دارد. اگر به دنبال به هستید باید به بازار کشاورزان یا مغازه‌های مخصوص سبزی مراجعه کنید. به در داخل آمریکا بیشتر از کالیفرنیا می‌آید اما این میوه بصورت جهانی در فرانسه، یونان، آرژانتین، نیوزیلند و ایران نیز پرورش می‌یابد. درخت به درختی است از تیره گل سرخیان، جزو دسته سیبها که پشت برگهایش کرک دار است . آنرا در آستارا، هیوا، در رامیان و کتول، شغال، در لاهیجان و دلیجان و رودسر، توچ و در رامسر و شهسوار، سنگه مینامند. درخت به، در خاکهای خشک و خیلی آهکی خوب نمی‌روید و نیازمند به خاک ژرف است .  به سرشار از ویتامین‌های آ و ب، و املاح آهکی و تانن است. به دارای پروتید، گلوسید، لیپید و آب است و صد گرم آن تولید 112 کالری انرژی می‌کند. این میوه مقوی معده و متوقف کننده اسهال‌های ساده و خونی است.  در ورم حاد در روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، اثر بسیار موثری دارد. به ضمن تقویت اعمال دستگاه گوارش، مخاط و سرفه کاملاً موثر است. دم کرده برگهای به برای تسکین سرفه شهرت فراوان دارد. تا آنجا که می‌توانید درشت‌ترین این میوه را انتخاب کنید چون اقتصادی تر و برای استفاده بهتر می‌باشد. به ممکن است سبز کم رنگ مثل سیب Granny Smith یا مانند یک سیب طلائی زرد باشد.معمولاً به اول فصل سبزتر و به آخر فصل طلائی تر می‌باشد اما هر دوی آنها آماده طبخ هستند. اگر آن را خارج از یخچال نگهداری کنید بعد از یک هفته شروع به خراب شدن می‌کند. پیشنهاد می‌شود به همانند سیب را در یخچال نگهداری کنید اما برای جلوگیری از فساد آنها را داخل چیزی بپیچانید. این میوه درون یخچال تقریباً به اندازه سیب دوام پیدا می‌کند. به‌های عطری کوچک‌تر دارای پرزهایی روی پوستشان هستند که پس از شستن میوه به راحتی از بین می‌روند. مانند سیب و گلابی به را نیز می‌توان پوست کند و هسته آن را خارج نمود. با این حال بهتر است به را از درازا به دو نیم تقسیم کنیم بعد با قاشق هسته‌ها را خارج نمائیم چون محل هسته‌ها در به عمیق تر و گردتر از جای هسته‌ها در سیب یا گلابی می‌باشد. طبخ به موجب بهتر شدن طعم آن می‌شود.آنها را در شربت با ادویه‌هایی نظیر هل و دارچین یا با پوست لیمو و پرتقال بپزید.برای بهتر کردن کمپوتها آلو یا زردآلو خشک به آن اضافه کنید یا همانند سیبها آنها را نیز بپزید اگرچه پای به طعمی اکتسابی دارد. در برخی نقاط جهان دانه‌های به را خشک می‌کنند و به همراه مقدار کمی آب می‌پزند که به‌عنوان داروی سرفه کاربرد دارد. گونه‌های زیادی به وجود دارد که فقط دوتای آنها قابل توجه‌است. به معطر: شکلی بیضی با انتهای مخروطی دارد. پوست آن نرم، زرد و دارای گوشت سفید است. آناناسی: تاحدی شبیه گلابی برآمده‌است. پوست آن بعد از رسیدن تبدیل به زرد می‌گردد. گوشت میوه زرد با طعم خفیفی از آناناس است.