نکات بیشتر در مورد این محصول : 

ویکی پدیا : چیپس سیب زمینی و یا به اختصار چیپس نوعی اسنک است که از برش سیب زمینی به ورقه‌های نازک و سرخ کردن آنها در روغن تهیه می‌شود. عموماً از نمک بعنوان افزودنی برای طعم دار کردن چیپس استفاده می‌شود اما از ادویه جات دیگری مانند فلفل نیز برای طعم دار کردن آن استفاده می‌شود. چیپس اولین بار در سال ۱۸۵۳ توسط یک سرآشپز بنام جورج گرام تهیه شد. یک روز یکی از مشتریان گرام سیب زمینی‌های سرخ کرده او را به دلیل ضخیم بودن آن نخورد بخاطر همین گرام تصمیم گرفت ورقه‌های سیب زمینی را طوری نازک کند که نیازی به استفاده از چنگال برای خوردن آن نباشد این ابتکار او به مذاق آن مشتری و دیگر مشتریان اطراف او خوش آمد و از آن پس چیپس در لیست غذاها قرار گرفت. چیپس اولین بار در سال ۱۸۵۳ توسط یک سرآشپز بنام جورج گرام تهیه شد. یک روز یکی از مشتریان گرام سیب زمینی‌های سرخ کرده او را به دلیل ضخیم بودن آن نخورد بخاطر همین گرام تصمیم گرفت ورقه‌های سیب زمینی را طوری نازک کند که نیازی به استفاده از چنگال برای خوردن آن نباشد این ابتکار او به مذاق آن مشتری و دیگر مشتریان اطراف او خوش آمد و از آن پس چیپس در لیست غذاها قرار گرفت. 

 

 

ویکی پدیا :  پرینگلز (به انگلیسی: Pringles) یک مارک چیپس سیب‌زمینی و گندم است که به وسیله شرکت پرکتل اند گمبل تولید میشود. این برند در سال ۲۰۱۲ به شرکت معروف تولید کننده غلات صبحانه (کرن فلکس، ...) Kellogg واگذار شد و امروزه در بیش از ۱۴۰ کشور جهان به فروش می رسد و درآمدی سالیانه معادل ۱.۴ میلیارد دلار به همراه دارد. چیپس سیب زمینی پرینگلز اولین بار در اکتبر سال ۱۹۶۸ در ایالات متحده وارد بازار شد و حدود ۷ سال بعد عرضه ان در سطح بین المللی شروع شد. حکایتهای مختلفی درباره نام پرینگلز شده است که یکی از آنها مربوط به شخصی به نام مارک پرینگلز می باشد که در سال ۱۹۳۷ روشی در فراوری سیب زمینی را در آمریکا به ثبت رساند و بعداً توسط شرکت P&G برای بهبود مزه سیب زمینی خشک شده و فراوری شده مورد استفاده قرار گرفت. قصه ای دیگر حاکی از آن است که ۲ نفر از کارمندان بخش بازاریابی شرکت P&G در محلی به نام پرینگلز زندگی می کردند و چون از نظر آوا پرینگلز با پوتیتو (سیب زمینی) همخوانی داشته پیشنهاد این اسم مطرح گشته است. داستان به وجود آمدن پرینگلس اینگونه آغاز شد که شرکت P&G تصمیم گرفت تا چیپس هایی با کیفیت عالی تولید کند که شکایتهای مصرف کنندگان درباره شکسته و خرد بودن چیپس ها، چرب بودن آنها، و کهنه و غیر کریسپی بودن آنرا را مرتفع سازد. در اواسط دهه ۶۰ میلادی یکی از محققین شرکت بنام الکساندر لیپا توانست مزه مورد نظر را پیدا کند و شکل چیپس نیز که یک شکل هایپربولیک پارابولوید است توسط ژنه ولف که یک مهندس مکانیک و نویسنده رمانهای ساینس فیکشن و فانتازی بود طراحی شد. نکته قابل توجه درباره چیپس پرینگلز این است که این محصول تنها محتوی ۴۲% سیب زمینی است و بقیه آن از موادی چون آرد سیب زمینی، ذرت، برنج و.. تشکیل شده است که با روغن نباتی و امولسیفایر ترکیب شده است. همین موضوع باعث شده است که بقیه تولید کنندگان چیپس سیب زمینی پرینگلس را محکوم کرده اند که اصلا چیپس نیست و به همین دلیل در سال ۱۹۷۵ شرکت مجبور شد که به جای استفاده از لغت " چیپس" روی بسته های خود جمله " چیپس سیب زمینی تهیه شده از سیب زمینی خشک" استفاده کند. شعار تبلیغاتی پرینگلس "once you pop, you just can’t stop" که به معنی "وقتی بازش کنی دیگه نمیتونی بس کنی" می باشد. این چیپس در مزه ههای متعددی به بازار عرضه می شود که مزه های اصلی آن شامل کلاسیک، نمک و سرکه، خامه ترش و پیاز، پنیر چدار، سس رنچ و سس باربکیو است. بعضی از مزه ها فقط در بعضی از بازارها عرضه می شوند مثلا کوکتل میگو، پنیری تند و ادویه ای، واسابی (خردل ژاپنی)، بیکن دودی و کاری فقط در بریتانیا و مزه پنیر ماتزارلا با سس مارینرا و فلفل هالوپینو فقط در آمریکا عرضه می شوند.