نکات بیشتر در مورد این محصول : 

کندو : سبزی خوردن حافظه را تقویت می کند . توصیه می شود که سبزی خوردن را درهم بخورید. سبزی های تشکیل دهنده ی سبزی خوردن عبارت است از شاهی، ریحان، تره، نعنا، جعفری، ترخون، مرزه، تربچه و ... که هر کدام به نوبه ی خود خاصیت های فراوانی به همراه دارند به عنوان مثال ریحان خاصیت آنتی ‌اکسیدانی دارد و در نتیجه ضد سرطان است. ریحان اشتها آور، خلط آور(جهت درمان سرفه) و ضد تهوع است. باعث تحریک ترشح شیر در مادران شیرده می شود و در از بین بردن کرم های روده ای و در درمان کرامپ معده، ورم معده، یبوست و التهاب روده هم کاربرد دارد. ریحان بر روی سیستم عصبی تاثیر می گذارد و در درمان تحریک های عصبی، خستگی، افسردگی، اضطراب و بی خوابی نقش قابل توجهی دارد. دیگر سبزی موجود تره است تره تا حدی قادر است بیماری آسم را تسکین دهد. تره در جلوگیری از بروز بیماری های قلبی نقش دارد و برای بهبود بواسیر هم به کار می رود. در ضمن با افزودن تره به غذا هایی مثل گوشت و ماهی می توان بوی بد آن ها را کاهش داد. مرزه سبزی دیگری است از خانواده ی نعناع که بوی خیلی نافذی دارد و به دلیل تند و تیزی مزه ‌اش، کمتر به شکل تازه استفاده می‌ شود ولی برخی خانواده‌ ها در سبزی خوردن ‌شان مقادیری مرزه می‌ گذارند. مرزه خاصیت ضدمیکروب بالایی دارد، تعریق را کنترل می ‌کند و به همین دلیل به‌ عنوان گیاه ضدتشنگی برای افراد مبتلا به مرض قند تجویز می ‌شود. این گیاه ضد ویروس تبخال، ضدانگل، خلط‌آور، محرک و تقویت ‌کننده ی معده است. نعناع یکی از سبزی‌ های پُرمصرف بوده و در سبزی خوردن نیز به وفور استفاده می ‌شود. نعناع یک گیاه بوته‌ ای چند ساله است که انواع متعددی دارد. از خصوصیات کلی آن می‌ شود به این موارد اشاره کرد: ضد تهوع و استفراغ، ضد ویروس تبخال، ضد خارش، ضد تب، بازکننده ی برونش و رفع احتقان، صفرا‌ آور و خارج کننده سموم بدن. یکی دیگر از خواص نعناع، ضددرد و مسکن بودن آن است. جعفری هم یکی از سبزی‌های خوش خوراکی است که در سبزی خوردن استفاده می‌ شود: این گیاه از خانواده ی چتریان یا همان خانواده ی جعفری است. این سبزیکاهش ‌دهنده ی اسیداوریک بوده و در پایین آوردن فشارخون نیز مفید شناخته شده است. بنابراین مصرف آن به میانسالان توصیه می ‌شود. به ‌علاوه، منبع ویتامین‌ های C و بتاکاروتن است و مواد معدنی مانند آهن و کلسیم دارد. ترخون از دیگر سبزی‌ های معطر سفره ی سنتی ایرانی است که خصوصیاتی کمی ‌متفاوت از بقیه ی سبزی ‌ها دارد. این سبزی، گیاهی از خانواده ی کاسنی و منبع مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر، آهن، منیزیم، سدیم و پتاسیم است. این ماده غذایی هم علاوه بر خصوصیات کلی گیاهان معطر یعنی ضد اسپاسم، ضد درد، ضد نفخ و ضدمیکروب بودن، خواب ‌آور، ضد التهاب و آماس و مسکن درد دندان نیز هست. در کتاب قانون ابن ‌سینا ذکر شده که ترخون دارای نیروی مخدر ضعیف است؛ شاید مسکن بودن ‌اش هم به همین دلیل باشد. خوردن ترخون برای درمان زخم ‌ها و جوش ‌های دهان و دندان نیز مفید شناخته شده است از این رو، به شما توصیه می ‌کنیم حتما آن را در میان اجزای سبزی خوردن ‌تان بگنجانید.

 

ویکی پدیا : گوجه فرنگی الگو:به فارسی افغانستان (نام علمی: Solanum lycopersicum) میوه‌ای سرخ‌رنگ و آبدار است. این گیاه بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است که طی دورهٔ استعماری اسپانیا به سایر نقاط جهان منتقل شد. انواع مختلف این گیاه امروزه در سراسر جهان پرورش داده می‌شود. گوجه فرنگی سرشار از ویتامین سی و لیکوپن است. این میوه امروزه به روش‌های محتلفی، به طور خام یا به‌عنوان یکی از مواد لازم برای تهیهٔ غذا، انواع سس و نوشیدنی مصرف می‌شود و بخش مهمی از رژیم غذایی مردم بسیاری از کشورها را تشکیل می‌دهد. کشت و پرورش این گیاه به طور کلی، مساحتی حدود سه میلیون هکتار را به خود اختصاص داده است، که نزدیک یک‌سوم کل مساحت مختص به کشت تره‌بار در جهان است . با وجود این که گوجه فرنگی در علم گیاه‌شناسی یک میوه تلقی می‌شود، اغلب به‌عنوان تره‌بار شناخته می‌شود. گوجه فرنگی به تیرهٔ سیب‌زمینیان تعلق دارد و از گیاهان چندساله است. به علت اهمیت اقتصادی، این گیاه موضوع تحقیق و پژوهش‌های بسیاری قرار دارد و در علم ژنتیک به‌عنوان یکی از گیاهان الگو شناخته می‌شود. تحقیقات انجام‌شده بر این گیاه در سال ۱۹۹۰ به تولید نخستین نوع تراریختهٔ مجاز برای مصرف و تجارت در ایالات متحده آمریکا انجامید. گوجه فرنگی امروزه در سراسر جهان به شیوه‌های مختلف، به‌صورت خام در انواع سالاد، و به‌طور پردازش‌شده برای تهیهٔ غذا و سوپ، سس و رُب مصرف می‌شود. آب گوجه فرنگی هم‌چنین نوشیدنی خنکی است که برای تهیهٔ برخی کوکتل‌ها چون بلادی مری استفاده می‌شود. گوجه فرنگی خاصیت اسیدی دارد و به همین دلیل ذخیره و نگاهداری آن در انبار به صورت خام، سس و رُب آسان می‌باشد. این میوه هم‌چنین می‌تواند به صورت ورقه‌های نازک خشک‌شده در روغن زیتون نگاهداری و مصرف شود. گوجه فرنگی در غذاهای مدیترانه‌ای به خصوص در ایتالیا استفادهٔ فراوان دارد و از مواد اصلی مورد نیاز برای تهیهٔ پیتزا و سس برای پاستااست. گوجه فرنگی از لحاظ ارزش غذایی بسیار کم‌کالری (۲۰ کیلوکالری در هر ۱۰۰ گرم) و سرشار از ویتامین‌های مختلف (آ، ث و ای) و مواد معدنی است. ۹۳ تا ۹۵٪ آن را آب تشکیل می‌دهد و قندها که ۳ تا ۴٪ آن را نشکیل می‌دهند عبارت‌اند از گلوکز و فروکتوز. مهم‌ترین مواد معدنی موجود در گوجه فرنگی که به نوع خاک و کود بستگی دارد شامل پتاسیم، کلر و فسفر است. گوجه فرنگی هم‌چنین دارای لیکوپن، یکی از قوی‌ترین انواع آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی، و چند نوع رنگ‌دانه از خانوادهٔ کاروتنوئیدها از جمله بتاکاروتن است. 

 

ویکی پدیا : خیار (به دری: بادرنگ) (Cucumis sativus) گیاهی از تیره کدوییان است و بومی کشور هند است که اقسام گوناگونی دارد. میوه‌اش درشت و سبز یا سفیدرنگ است و آن را خام می خورند بوته آن مانند بوته خربزه است. ۹۰ درصد حجم خیار آب است و این میوه قدرت حفظ آب را دارد بنابراین محتوای داخل آن نسبت به بیرون آن ۲۰ درجه خنک تر است. واژه خیار ریشه و بنیاد فارسی داشته و از فارسی به زبان عربی داخل شده. قراردادن خیار خام روی پوست، حرارت و التهاب را کاهش می‌دهد. خاصیت خنک کننده و تمیزکننده آن برای پوست مفید است. آب خیار تازه، سوزش سردل، اسید معده، زخم معده و ورم معده را تسکین می‌دهد. قرار دادن برش خیار روی چشم نه تنها تسکین آور است بلکه ورم را نیز کاهش می‌دهد. مصرف روزانه آب خیار، در کنترل بیماری اگزما، آرتروز و نقرس نقش دارد. خیار برای افرادی که از بیماری ریه، معده و سینه رنج می‌برند، مفید است. پتاسیم موجود در آن برای بیماران دارای فشارخون بالا مفید است. خیار حاوی آنزیمی به نام ارپسین (Erepsin) است که در هضم پروتئین کمک می‌کند. مخلوطی از آب خیار، هویج، کاهو و اسفناج در رشد مو موثر است. بیماری روماتیسم را که به علت اسید اوریک اضافه در بدن به وجود می‌آید با مصرف مخلوطی از آب خیار و هویج درمان کنید. خیار برای مقابله با بیماری‌های دندان و لثه نیز موثر است. این میوه خاصیت درمانی برای بیماری‌های کلیوی، مثانه، کبد و لوزالمعده دارد. ماده معدنی موجود در آن مانع ایجاد شکاف در ناخن‌های دست و پا می‌شود. خیار و آب آن برای بیماران دیابتی مفید است. ویتامین K موجود در آن، مانع رشد سلول‌های سرطانی و تومور می‌شود. پوست خیار منبع خوب سیلیکا (Silica) است که برای حفظ سلامتی بافت پیوندی موثر است. خوردن خیار با پوست، مخصوصاً اگر تر و تازه باشد، برای معده بسیار مفید فایده است. اما در صورتیکه تازه نباشد و ایجاد دلدرد نمودجهت دفع ضرر باید با عسل یا مویز یا رازیانه خورد. همچنین اگر خیار خیلی رسیده و زرد شده باشد خوردن آن تولید دل درد می‌کند.

 

 

 

  ساخت کشور ایران